Արցախի կյանքից...
2023-08-02 23:21:00
2023-08-02 23:21:00
Վաղուց անհանգստացած ենք, մենք գոյության պայքար ենք մղում հացի հերթերու՞մ, որ սովամահ չլինենք, թե՞ ունենք Արցախի խնդիր, որ այդ հերթերում ստվերի տակ է մնում։ Ու՞մ է ձեռնտու այս իրավիճակը, որ գիշեր ու ցերեկ իրար խառնված` ժողովուրդը հուսահատ խանութների դատարկությունից ու թանկությունից, հացի հերթերում է անցկացնում ժամեր, օրեր, շաբաթներ, ամիսներ...
Կեսգիշերվա հացին չհասա, առավոտ վեց անց քառասուն հացի փուռի հերթում եմ։ Այստեղ իզուր դարձավ մեր կանգնելը, երբ հացի ինչ֊որ քանակ դեռ պետք է այլ խանութների մատակարարեին։ Այնուհետ կանգնած եմ դիմացի խանութի հերթում...Այս նյութը դիտել են - 674 անգամ
Երեկ ինձ հաց չհասավ, այսօր իմ «բախտը բերեց»։ Այս անգամ վերջին հաց գնողն էի...
Ժամ անց դեղատուն մտա։ Ծանոթ կինը որպիսությունս հարցրեց։ Ասացի` լավ բան չկա, բոլորս էլ նույն ճակատագրին ենք մատնված։
Նա շտապում էր դեպի հացի փուռը, ասաց, որ հերթագրված է։ Հարցրի, թե կարողանու՞մ է միշտ հաց գնել։ Ասաց` վեց շունչ ենք, եթե հաջողվում է երկու հաց գնել, տան մեծերը չեն ուզում հացին մոտենալ։
Թվաց` վերջացավ մեր խոսակցությունը, բայց նա շարունակեց` երեք երեխա ունեմ, որ հաց եմ տուն տանում, երեխաները գնում֊գալիս հարցնում են` մա՛մ, մի կտոր հաց չուտե՞նք... Ասում եմ` կերե՛ք.... Բայց երեկոյան, երբ ուզում ենք սեղանի շուրջ նստել, հաց չի լինում։
Սա մեր կյանքն է, որին երբեմն չի դիմանում համբերությունը հատած արցախցին, որ գիտի երկար հերթերից հետո տուն է դառնալու դատարկաձեռն, երբ տանը անհամբեր սպասում են սոված երեխաներ։
Հ.Գ. Տեղեկացա, որ հացն էլ կտրոնով կլինի, հուսանք` ինչ-որ բան կփոխվի, չնայած ամիսներ առաջվա ձեթի և շաքարավազի կտրոնները դեռ չենք սպառել...
Նատաշա Պողոսյան