Կարծես աշխարհի բոլոր հոգսերը հոգացել էին, բոլոր երգերը երգված էին, այսօր ԱԺ նիստում ՀԱԿ խմբակցության քարտուղար Արամ Մանուկյանը որոշել էր դիտողություն անել տղամարդ պատգամավորներին՝ համբուրվելու համար: «Հարգելի պատգամավորներ, շատ տգեղ է, երբ առավոտյան տղամարդիկ իրար համբուրում են ամեն օր: Փորձեք այդ ադաթից դուրս գալ: Ես, օրինակ, մեր կուսակցությունում համարյա արգելել եմ տղաներին ամեն օր համբուրվել: Նույն բանն ուսանողներն են անում ինստիտուտներում: Տգեղ է, դուք այստեղ այդ մշակույթը տարածում եք: Մի՛ արեք տենց բան»,- ասել է Մանուկյանը:
Վարվեցողության կանոնների չգրված դասագրքի հեղինակ Մանուկյանը, փաստորեն, կուսակցական կարգապահության և նկարագրի ձևավորումը պատկերացնում է այնքանով, որ արգելում է իրեն դուր չեկած երևույթները: Իսկ հիմա էլ նա որոշել է դա արտահանել և կարգադրիչի իրավունքներ ձեռք բերել Ազգային ժողովի շրջանակներում:
Կասկածից վեր է, որ Արամ Մանուկյանն էլ անում է բազմաթիվ բաներ, որոնք ուրիշներին են տհաճություն պատճառում: Սակայն որևէ խելացի մարդ դա չի դարձնի խորհրդարանի ամբիոնից հնչեցնելու թեմա: Այս տեսանկյունից հաստատ կարելի է մի նկատողություն էլ նրան անել առ այն, որ բարեկիրթ մարդն ուրիշների թերությունների մասին ոչ թե ճչում է երկրով մեկ, այլ ամենաքիչը կարող էր առանձին մոտենալ և այդ մասին հայտնել:
Բայց քանի որ վարվեցողության մասին մեծ-մեծ խոսողները սովորաբար հենց իրենք են զրկված լինում այդ առավելությունից, ապա միշտ էլ կգտնվի մեկը, ով նրանց երեսին կշպրտի «Իսկ քո՞ ինչ գործն է» հարցադրումը և կամ էլ ԱԺ փոխխոսնակ Էդուարդ Շարմազանովի նման կարձագանքի՝ ասելով. «Կարևորը, որ այդ համբույրը Հուդայի համբույր չլինի: Մի ողջագուրումն է մնացել, դա էլ է օպոզիցիան արգելում»: