Բարոյալքված պետություն. զարհուրելին դարձել է իրականություն
2025-04-07 09:28:00

Հայաստանն աշխարհի այն միակ երկիրն է, որտեղ տարվա մեջ կանանց նվիրված միանգամից երկու տոն կա. ապրիլի 7-ին Հայաստանում նշվում է մայրության ու գեղեկցության տոնը:
Հատկապես պատերազմից հետո տոնը ձեռք է բերել յուրատեսակ խորհուրդ. այն առավելապես դարձել է զինվորների մայրերի տոնը, հատկապես՝ զոհված զինվորների, որոնք հերոսաբար ընկան մարտի դաշտում՝ սրտում ունենալով հայրենիքը:
Բայց որքանո՞վ է այսօր արժևորված զինվորի մայրը, եթե ասենք անհետ կորածների ու գերյալների ծնողները ցայսօր էլ չեն կարողանում պետությունից ստանալ իրենց հուզող հարցերի պատասխանները, իսկ պետությունն էլ անում է ամեն ինչ՝ անհարմար հարցերից ու, առհասարակ, զինվորների մայրերից ազատվելու: Մի քանի տարի առաջ աշխարհն ականատես դարձավ չտեսնված մի խայտառակության, երբ Եռաբլուրում զոհված զինվորների մայրերին ուժայինները քարշ էին տալիս ասֆալտին, բռնությամբ բերման ենթարկում ու հահյոյում: Ո՞վ պատժվեց, մեկը պատասխան տվե՞ց:
Այսօր էլ ոչինչ չի փոխվել, և ինչպես այն ժամանակ, այնպես էլ հիմա զինվորների մայրերը պետության կողմից որպես բեռ են ընկալվում, որոնք խանգարում են ՔՊ-ական իշխանությանը հանրայնորեն ընդունելի իմիջ ձևավորել: Փոխարենը մայրերին լսելու ու հարգելու, ամեն ինչ արվում է՝ նրանց լռեցնելու, անտեսելու, խնդիրները շրջանցելու:
Ցավոք, այս ամենում իր մեղքի բաժինն ունի նաև հասարակությունը, որի անտարբեր հայացքի ներքո է այս ամենը տեղի ունենում: Իշխանություններին հաջողվեց այնպես հասարակությանը բարոյալքել, որ է՛լ ոչ մեկ չի զարհուրում զոհվածի մորը հայհոյող կարմիր բերետավոր տեսնելիս, ոչ ոք «ավելորդ» հարցեր չի տալիս, անտարբեր նայում են ու անցնում: 

 Գ.Մանուկյան

Այս նյութը դիտել են - 262 անգամ