Հորս հետ վերջին հեռախոսազրույցը
2016-05-09 03:04:00
1993 թվականի մայիսի 9-ն էր` հորս ծննդյան 30-ամյակն էր,- պատմում է մայրս,- Ավոն զանգեց Ղարաբաղից, բոլորս՝ Լուսիկ տատիկդ, Ալբերտ պապիկդ, ես, շնորհավորեցինք նրան։ Հետո հարցրի` երբ կգա, ախր, դժվար է երեք տղա երեխա պահելը, պատասխանեց. «Կգա՛մ, անպայման կգամ… Այստեղ չես պատկերացնի, ինչ դժվար է բնակիչների, երեխաների վիճակը, բա նրանց ո՞վ պահի, նրանց անվտանգությունը ո՞վ ապահովի…»….. Սա նրանց վերջին խոսակցությունն էր։
2016-05-09 03:04:00
1993 թվականի մայիսի 9-ն էր` հորս ծննդյան 30-ամյակն էր,- պատմում է մայրս,- Ավոն զանգեց Ղարաբաղից, բոլորս՝ Լուսիկ տատիկդ, Ալբերտ պապիկդ, ես, շնորհավորեցինք նրան։ Հետո հարցրի` երբ կգա, ախր, դժվար է երեք տղա երեխա պահելը, պատասխանեց. «Կգա՛մ, անպայման կգամ… Այստեղ չես պատկերացնի, ինչ դժվար է բնակիչների, երեխաների վիճակը, բա նրանց ո՞վ պահի, նրանց անվտանգությունը ո՞վ ապահովի…»….. Սա նրանց վերջին խոսակցությունն էր։
Մայիսի 25, Մարտակերտի Կուսապատ գյուղ....
Քեզ հետ, բայց առանց քեզ
Սիրակ Օհանյանի ֆեյսբուքյան էջից
Այս նյութը դիտել են - 2084 անգամ