2016-06-13 03:30:00
Դեռ ապրիլի 15-ի նիստում ՀՀ կառավարությունը, նպատակ ունենալով օպերատիվ արձագանքել Չորսօրյա պատերազմի դասերին, ընդունեց «Հայաստանի Հանրապետության կառավարության և Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության միջև ՀՀ կառավարությանը պետական արտահանման վարկ տրամադրելու մասին» համաձայնագրի դրույթներն իրականացնելու մասին որոշում: Ըստ այդմ՝ ՀՀ ֆինանսների նախարարին հանձնարարվեց իրականացնել հսկողություն համաձայնագրով հայկական կողմի ստանձնած պարտավորությունների կատարման նկատմամբ: Իսկ պաշտպանության նախարարին հանձնարարվեց հստակեցնել Հայաստանին մատակարարվող ժամանակակից սպառազինության և ռազմական տեխնիկայի անվանացանկը, ՌԴ համապատասխան մարմինների հետ քննարկել և ստորագրել տրամադրվող վարկի շրջանակներում ժամանակակից ռազմական նշանակության արտադրանքի մատակարարման պայմանագրերը՝ արտացոլելով մատակարարումների ծավալները, ժամկետները և գները:
Սակայն մինչև հիմա պաշտոնական տեղեկություն չկա, թե վարկով ձեռք բերված զենք-զինամթերքի մատակարարման գործընթացն ինչ փուլում է, հստակեցված են արդյոք ժամկետները, որքան զենք է մտել Հայաստան և որքան դեռ կա ստանալու:
Գրեթե ինտենսիվ պատերազմի մեջ գտնվող Հայաստանին աջանահերթ ժամանակակից զենք-զինամթերքի համալրում է անհրաժեշտ՝ Հայաստանի ու Արցախի սահմանները պաշտպանելու ու սահմանին կանգնած զինվորների կյանքն առավելագույնս ապահովագրելու համար: Թերևս ավելորդ է նշել, որ գնված զենք-զինամթերքը Հայաստան հասցնելը հրատապ խնդիր է, որը կարծես թե գործող վարչակազմը դեռ չի կարողանում լուծել:
Ռուսների հետ այսպես ասած լեզու չգտնելը առաջին հերթին պայմանավորված է երկու երկրների ղեկավարության միջև անվստահելի հարաբերություններով և անմիջական շփումների գրեթե բացակայությամբ:
Ռուսական վարկով ձեռք բերված զենքի մատակարարման գործընթացը բարդանում է նաև այն պատճառով, որ առաջիկայում ակնկալվում է ղարաբաղյան հակամարտության խաղաղ կարգավորման գործընթացի ակտիվացում: Հունիսի վերջերին Սանկտ Պետերբուրգում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի մասնակցությամբ ծրագրվում է Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների հանդիպում: Նախատեսվող հանդիպման վերաբերյալ Ադրբեջանից ու Ռուսաստանից ստացվող ազդակներից կարելի է եզրակացնել, որ նրանք որոշակի ակնկալիքներ ունեն այդ հանդիպումից:
Նկատի ունենալով, որ Ղարաբաղյան հակամարտության խաղաղ կարգավորման գործընթացը ակտիվ փուլ է թևակոխում` Ռուսաստանի միջնորդական գերակայությամբ, Հայաստանին զինելը այս փուլում հազիվ թե բխի Ռուսաստանի ռազմավարական շահերից:
Հ.Գ.
Այս ընթացքում Երևանի կենտրոնում կանգնեցվեց Գարեգին Նժդեհի արձանը, որին Մոսկվայում համարում են Հիտլերի դաշնակից: Այդ հարցին պաշտոնապես արձագանքեց նաև ՌԴ արտաքին գործերի նախարարության մամլո խոսնակը: Մերձկրեմլյան փորձագիտական շրջանակները Նժդեհին համեմատում են ուկրաինական բանդերականների հետ: Իսկ թե ինչպես է պաշտոնական Մոսկվան վերաբերվում բանդերականներին, հավելյալ մեկնաբանելու կարիք չկա:
Երևանում Նժդեհի արձանի տեղադրումը Կրեմլում հաստատապես ընկալվել է որպես հայկական կողմի դեմարշ՝ ընդդեմ Ռուսաստանի: Այլ հարց է, թե այդ դեմարշը մտածված է արվել, թե պատահական այդպես ստացվել է: Խնդիրն այն է, թե դեմարշ ընկալված այդ քայլը որքանով կօգնի կամ կխանգարի ռուսական զենքը տեղ հասցնելուն:
Հաշվի առնելով մեր իշխանությունների վասալային հոգեբանությունը առ Մոսկվա` չի կարելի բացառել, որ Նժդեհի արձանը Պետրոս Մեծի արձանի նմանությամբ է արվել, որպեսզի հարկ եղած դեպքում Կրեմլին հավաստիացնեն, որ դա ոչ թե Գարեգինն է, այլ Պետրոսը:
Դերենիկ Մալխասյան
Այս նյութը դիտել են - 1542 անգամ