Աստծո դատաստանը նրանց, ովքեր Արցախն ու արցախցիներին նետում են մարդասպանների ձեռքը, որ փրկեն իրենց անփառունակ իշխանությունը2022-04-17 23:17:00
Աստծո դատաստանը նրանց, ովքեր Արցախն ու արցախցիներին նետում են մարդասպանների ձեռքը, որ փրկեն իրենց անփառունակ իշխանությունը։
![](files/3a40cf67f/14167/2011dfebe43b191bf7.jpeg)
Եթե «ադրբեջանցի» բառի գործածությունը մինչ 1918 թվականը չի եղել, «Ադրբեջան» անվամբ հանրապետությունն էլ քարտեզի վրա երևացել է այդ թվականից, դարերից եկած հայկական Արցախը օդից կախվա՞ծ է եղել...
Ինչպես հիմա են ցանկանում ոչ հայերը Արցախը բռնակցել Ադրբեջանին, նույն ձևով էլ անցած դարասկզբին Արցախը պոկեցին իր արմատներից ու մտցրին կովկասյան թուրքերից ձևավորված այդ նոր հանրապետության կազմը, այն էլ` հայոց Մեծ եղեռնից հետո։ Բայց այն ժամանակ Ադրբեջանն էլ խորհրդային միության կազմի մեջ էր, ու արցախցիները երկու տեր ունեին` ադրբեջանցիներ, ռուսներ։ Երևի տեղին կլինի խոստովանել, թե որքա՞ն ամուր է արցախցին կառչած եղել իր արմատներին, որ այդ կարգավիճակում պահել է հայկականը, ազգայինը, այն ամենը, ինչ հայեցի է։
Իսկ հիմա` երեք տասնյակ և ավելի տարիների պայքարից հետո, ազատության ձգտող Արցախը տեսնել անկախ Ադրբեջանի կազմում, իսկապես նշանակում է` 120 հազար արցախցիների ցեղասպանություն կամ հայաթափում։
Երկու դեպքն էլ ոճիր եմ համարում արցախցիներիս նկատմամբ, և նման ոճրագործությունից հետո
Հայաստանի քայլողների իշխանությունը հույս ունի, որ շարունակելու՞ է գոյություն ունենալ։ Այն «միջազգային հանրություն»կոչվածն էլ չի մարսի...Համոզված եմ, որ արցախցիների հաշվին խաղաղություն մուրացողների գլխին դամոկլյան սրի նման վրեժ է թևածելու, անունը` Արցախ։
Նատաշա Պողոսյան
Այս նյութը դիտել են - 1758 անգամ