ՉԱՐՆ ՈՒ ԲԱՐԻՆ .Հելեն Ավագյան2016-12-27 10:50:00
ՉԱՐՆ ՈՒ ԲԱՐԻՆ
Ի՜նչ է դարձել կյանքը` խառնակ,
Ի՜նչեր տեսանք մենք մեր կյանքում,
Թացն ու չորը խառնվել իրար`
Ու մեր կյանքն են ավերակում:
Քույր կա` մայր է քրոջ համար,
Քույր կա` կյանքդ կնվիրես
Ու կթվա` քիչ է, սակայն,
Քանզի գանձ է քույրն իսկապես:
Քույր կա` քրոջ տուն է քանդում
Հանուն շահի` ինքնամոռաց,
Թուղթ ու գիրն էլ չի խնայում,
Միայն տեսնի ցավն իր տված:
Ինչպե՞ս չասեմ անիրավին,
Որ հմուտ ես դերդ խաղում,
Որ քո ձեռքով մի ընտանիք
Կործանվել է քո ծուղակում...
Ո՞վ իմանա Աստծուց բացի
Ի՞նչ է, արդյոք նա որոճում,
Ո՞վ է, արդյոք, իրավացի,
Պատասխան կա՞ այս վարկածին:
Քույր կա` եղբոր կյանքն է փրկում,
Կուլ չի գնում փշուրն հացի,
Տառապում է ու մորմոքում,
Որ եղբայրը չհառաչի:
Քույր կա` չարն է խոկում միայն,
Չի դարմանում հարազատին,
Քույր կա` մայր է եղբոր համար,
Եղբոր ցավին նեցուկ է պինդ:
Լսիր խոսքս, Մարդ արարած,
Մի ենթարկիր քեզ նզովքի,
Մեզ զննում է հերթով Աստված,
Չարին բարին նա կզատի:
Կգա ժամը դատաստանի
Եվ փորձության կտանի մեզ
Ու կմեկնի լավ ու վատի
Սահմանումը ամենամեծ:
Ընկեր լինես, թե` բարեկամ,
Թե` հարևան լինես դիցուք,
Այնպես ապրիր , որ մարդ մնաս
Այս աշխարհում նենգ ու անձուկ:
Տաք է արյունն իմ տաղերի,
Ջերմացեք ինձ ընթերցելով,
Ես հեռու եմ նենգ խաղերից,
Եվ սրտերից ամպոտ ու ցուրտ...
Հեղնար Հելեն Ավագյան
12.25.16. թ.
Այս նյութը դիտել են - 1440 անգամ