- 2024-05-01 22:50:00Որտե՞ղ կլիներ այսօր ՔՊ-ն, եթե 2018-ին մարդիկ մտածեին Փաշինյանի պես
- 2024-05-01 20:40:00Նիկոլ Փաշինյանի դե՞մ, թե՞ Նիկոլ Փաշինյանի համար. «Կարգին Հայկոն» շարունակում է խաղալ
- 2024-04-29 18:55:00Ինչո՞ւ է Ռոբերտ Քոչարյանը հենց հիմա հայտնվել Գլխավոր դատախազության թիրախում
- 2024-04-25 21:18:00 Զարեհ Սինանյանը սին հույսերով է ապրում
- 2024-04-20 01:22:00Շաբլոնից դուրս. Վիկտոր Մարտիրոսյանին նվիրված հուշ-երեկոն աննախադեպ էր
- 2024-02-29 14:57:00«Վանոյի Արտակի»՝ Արտակ Գալստյանի որդին Վրաստանից հանձնվել է Հայաստանին․ ավելի քան 1 մլդ դրամի թմրամիջոցների վաճառք
- 2022-01-23 00:07:00Նարեկ Մալյանի կինն՝ ընդդեմ ամուսնու. սկանդալային ցուցմունք՝ Քննչական կոմիտեում
Դպրոցական կյանք եմ արձանագրում, բայց ամենևին չեմ խուսափում նաև բացասական որոշ երևույթների մասին բարձրաձայնելուց: Մենք էլ առնչվում ենք աշակերտների, ովքեր երբեմն իրենց պահվածքով հայտնվում են բոլորի ուշադրության կենտրոնում, նաև իրենց վերաբերմունքով ազդում մյուսների վարքագծի վրա: Դա թերևս նկատելի է լինում ուսուցիչ-աշակերտ հարաբերությունների ժամանակ որոշակի չհասկացվածության արդյունքում:
Տարիներ առաջ ավագ դասարանում հանձնարարեցի շարադրություն գրել: Աշակերտներից մեկը շատ հանգիստ նստած էր, տպավորությունն այնպես էր, որ մտածում էր անընդհատ, թե ինչ մտքեր շարադրի: Երբ հանձնեց տետրը, բացեցի: Միայն ամիս-ամսաթիվն էր գրված, շարադրության վերնագիրը և մի անսովոր բառ՝ շատ մեծ տառերով: Իմ հարցին նա արձագանքեց, որ հարմար է գտել՝ գրել միայն իր շան անունը, մի բան, որ ամենևին կապ չուներ շարադրության վերնագրի հետ: Նա «անբավարար» գնահատվեց, բայց նաև լսեցի դժգոհությունը, որ ինքը հարմար է գտել այդպես գրել, այլապես պատրաստ չէր շարադրությանը:
Հաջորդ դասաժամին նա իրեն թույլ տվեց ավելին՝ իր ազատ պահվածքով, մյուսների ուշադրությունն իր վրա սևեռելով...Անցան օրեր: Դպրոցից դուրս եկա: Ինձ ծանոթ երիտասարդների տեսա՝ զրուցելիս: Նրանց բարևեցի, նկատեցի, որ այդտեղ էր նաև այդ աշակերտը: Հանկարծ լսեցի. «Այդ բարևն ինձ էլ էր վերաբերու՞մ...»: Հետ շրջվեցի. հարցնողը նա էր: Հաստատակամ ասացի, որ բոլորին էր ուղղված: Անսպասելի էր պատասխանը, երբ համարձակորեն, ի լուր մյուսների, նա ազդարարեց. «Չհամարե՛ք, որ ինձ էլ եք բարևել, ես այդ բարևին չեմ պատասխանել»: Կարծես կայծակնահար եղա, բայց արտաքուստ հանգիստ ձևանալով՝ երկու բառով հասկացրի, որ այդպես էլ կհամարեմ:
Հաջորդ դասաժամերին, երբ ինքն էր ցանկություն հայտնում պատմելու կամ ես էի դաս հարցնում, ամեն անգամ գնահատելիս նա դժգոհում էր, որ ցածր եմ գնահատում: Մի օր էլ գրականության դասանյութից կցկտուր մի քիչ պատմեց, նկատելի էր իր պահվածքից, որ բարձր գնահատական ստանալու մեծ ցանկություն ուներ: Ես հնարավորություն տվեցի, որ շարունակի պատմել, նա լռեց, հարց տվեցի դասից, չկարողացավ պատասխանել, բայց նորից բողոքեց, որ ինքը «գերազանց» պիտի ստանար, այդ դասը լավ սովորել էր:
Շուտով դպրոց հրավիրեցի ծնողին: Որդուն ուղղված հոր հանդիմանության արդյունքում իմացա, որ տանը պարտադրել են, որպեսզի նա բարձր գնահատականներ ապահովի, բայց արդյունքում, լավ սովորելու փոխարեն, փորձել է բարձր գնահատական ստանալու ակնկալիքով՝ տարբեր ճանապարհներով ուսուցչուհու վրա ազդել:
Նա դպրոցն ավարտեց, բայց մեր միջև մնաց մի անջրպետ, մի անհասկանալի չհասկացվածություն, որ հաստատվել էր մեր երկուսիս միջև, ու ափսոսանք կար, որ չհասցրի այն հարթեցնել այդ ամիսների ընթացքում: Նրա կերպարը մնաց իմ հիշողության մեջ՝ իր գրած այն անսովոր «մեկբառանոց» շարադրությամբ, օդում անպատասխան թողած իմ բարևով, բարձր գնահատվելու մարմաջով, աշակերտին ոչ հարիր պահվածքով, ծնողի կողմից նրան ուղղված հանդիմանությամբ...
Անցան տարիներ...Դպրոցից տուն գնալու ճանապարհին անցա անծանոթ մարդկանց կողքով: Հանկարծ մեկի ձայնը կանգնեցրեց ինձ. «Տիկի՛ն Պողոսյան...Բարև Ձեզ»: Շրջվեցի...Մի հաղթանդամ տղամարդ էր: Դիմագծերը ծանոթ էին. որտե՞ղ էի տեսել նրան: Վերջապես ինձ ուղղված հարց. «Դուք դիտավորյա՞լ ինձ չբարևեցիք...»: Ավելի մոտիկից ես ուշադիր նայում եմ նրան... Մոտ երկու տասնյակ տարի է անցել: Իմ այն օրերի աշակերտն էր, ով այդ պահին նայում էր ու ժպտում, ու այդ ժպիտները փոխանցվել էին ինձ: Եվ ես արդարանում էի... Ինչպե՞ս կարող էի չբարևել, ուղղակի չէի ճանաչել... Պարզվեց՝ վաղուց ընտանիք ունի, դպրոցահասակ երեխաներ, գյուղական դպրոցում էլ դասավանդում է:
Մեր միջև հարթվեց այն անջրպետը, որ տարիներ շարունակ ուղեկցել էր մեզ, բայց անցյալից եկած մի «մեկբառանոց» շարադրություն ու մի անպատասխան բարև մեղմորեն թևածում էին շուրջս:
Նատաշա Պողոսյան
Պահը հասունանում է. ե՞րբ է ընդդիմությունը պատրաստվում դուրս գալ մարտի
Ոստիկանությունն ուժ գործադրելու լեգիտիմ իրավունք պետք է ունենա
Սասուն Միքայելյանն ու նրա ազգուտակը լուրջ փողեր են բռնում
Որտե՞ղ կլիներ այսօր ՔՊ-ն, եթե 2018-ին մարդիկ մտածեին Փաշինյանի պես
Նիկոլ Փաշինյանի դե՞մ, թե՞ Նիկոլ Փաշինյանի համար. «Կարգին Հայկոն» շարունակում է խաղալ
Իշխանությունները որոշել են հերթական հարվածը հասցնել խոսքի ազատությանը
Ինչո՞ւ է Ռոբերտ Քոչարյանը հենց հիմա հայտնվել Գլխավոր դատախազության թիրախում
Բաց նամակ ԱՄՆ Դեսպան Քրիստինա Քվինին
ՔՊ-ականները Հայաստանն ուզում են նստեցնել ադրբեջանական գազի ասեղին
Նիկոլ Փաշինյանի զուգահեռ իրականությունը. ի՞նչ արժե խոսքը
Վաշինգտոնում թուրքերը բացահայտել են Նիկոլ Փաշինյանի մասին ողջ ճշմարտությունը
Այս անգա՞մ էլ է ՔՊ-ն հռչակվելու «ժողովրդավարության բաստիոն»
Զարեհ Սինանյանը սին հույսերով է ապրում
Սասունը «Վիլիսը» հայ մարդուց կարևոր է համարել
Աննա Հակոբյանի աննախադեպ խայտառակությունը՝ Ծիծեռնակաբերդում. ո՞վ կմտածեր
«Նա մտքում նպատակ ունի՝ վարկաբեկել Ցեղասպանության հիշողությունը, ինչն էլ փորձում էր խորամանկ ձևով արտահայտել»․ Հարութ Սասունյանը՝ Նիկոլ Փաշինյանի «ուղերձի» մասին
Էրդողանը գովաբանել է Փաշինյանին՝ կրկին թիրախավորելով Սփյուռքին
Հենց սրա համար էլ կերան Մանվելի գլուխը
Սասունը կրկին ապացուցեց, որ իրական երկրապահների թշնամին է
Շաբլոնից դուրս. Վիկտոր Մարտիրոսյանին նվիրված հուշ-երեկոն աննախադեպ էր
ՔՊ-ական կարկառունն ուրացել է Հայոց ցեղասպանությունը .ի՞նչ ազգության է պատկանում Անդրանիկ Քոչարյանը
ՏԽՈՒՐ Է։ ՏԽՈՒՐ Է, ԵՎ ՉՀՈՒՍԱԴՐՈՂ
ԱՄՆ-ում «Իմ քայլ»-ի գանձապահը First Channel America-ի գործադիր տնօրեն
Ծիծաղելի է, երբ փորձում են հերքել անհերքելին