- 2024-05-16 19:29:00Ծակքարեցի ՔՊ-ականի մոր ոդիսականը. ինչպե՞ս կոպեկ-կոպեկ հավաքել 230000 դոլարը
- 2024-05-16 18:50:00«Հայաստան» դաշինքից պատգամավոր Գեղամ Նազարյանն իսկական դեբոշ է սարքել
- 2024-05-15 07:43:00Հերթական կեղծ ընդդիմադիրը
- 2024-05-13 20:01:00Սա ևս մեկ անգամ փաստում է, թե ինչ խորը փոսի մեջ ենք ազգովի հայտնվել
- 2024-05-13 00:28:00Ֆրանսահայ լրագրող Լեո Նիկոլյանը մի քանի շաբաթ հացադուլի մեջ է, իսկ Սաթիկ Սեյրանյանը՝ Սևանի սիգի պես լուռ է...
- 2024-05-07 15:00:00Ո՞վ է ասել, որ ամբողջ ձայնագրությունն են հրապարակել․ Փաշինյանը՝ Վանեցյանին որպես գործակալ օգտագործելու մասին
- 2024-05-07 11:20:00Ինչո՞ւ են իշխանությունները փորձում տավուշյան շարժումը կապել Քոչարյանի անվան հետ
- 2024-02-29 14:57:00«Վանոյի Արտակի»՝ Արտակ Գալստյանի որդին Վրաստանից հանձնվել է Հայաստանին․ ավելի քան 1 մլդ դրամի թմրամիջոցների վաճառք
- 2022-01-23 00:07:00Նարեկ Մալյանի կինն՝ ընդդեմ ամուսնու. սկանդալային ցուցմունք՝ Քննչական կոմիտեում
Ռուսամոլ չեմ եղել ու չեմ: Դեռ ավելին։ Էջս փորփրելով կարելի է գտնել հատկապես Արցախի հարցով, ոչ հեռու անցյալում, Ռուսաստանին քննադատող հոդվածների: Բայց այսօր իրավիճակը փոխվել է: Պատերազմ ենք մղում ու իրատես լինելով, այս պատերազմում մեր ձեռքի երկաթե շերեփը Ռուսաստանի կողմից մեզ տրամադրված ու տրամադրվող զենքն է, որի խոշոր մասն ի դեպ, աջակցության տեսքով ու անվճար: Ու եթե կա մի երկիր որ այս պահին կարող է անհապաղ հակազդել թրքական գործոնին ու բանակցության սեղանին վերադարձնել թշնամուն դա Ռուսաստանն է:
Հայաստանի քաղաքական մի տասնյակից ավելի կուսակցությունների հայտարարությունն ու ռազմաքաղաքական հարցերի կառավարման շտաբ ստեղծելու կոչը տարբեր արձագանքներ ունեցավ: Ինչպես ասված է հայտարարության մեջ դրա հիմքում ընկած է դիվանագիտական ճակատում բեկում մտցնելու և համազգային ներուժը զորաշարժի ենթարկելու անհրաժեշտությունը: Բայց մեկ այլ հայացքից ռազմաքաղաքական հարցերի կառավարման շտաբի ստեղծումը կարելի է դիտել վերջին երկուս ու կես տարվա ընթացքում մեր հանդեպ ռազմավարական գործընկերոջ խաթարված վստահությունը վերականգնելու շրջագծում: Օրերս լուրեր տարածվեցին այն մասին, որ Արցախում ռուսական ՀՕՊ է տեղակայվել, որի արդյունքում հզորացվելու է Արցախի ու Հայաստանի երկնքի անվտանգությունը: Թե ո՞ւմ ջանքերով ու միջնորդությամբ է դա կատարվել այս պահին էական չէ: Կարո՞ղ է արդյոք կոչին նախորդած սպառազինության առաքումն ու դրան հաջորդած նույնիսկ կիսատ զինադադարը վստահության վերականգնման դիմաց մեզ կատարված կանխավճար համարվել: Չի բացառվում:
Հեղափոխությունից հետո հիմա էլ ռազմահայրենասիրական էյֆորիայի տակ հայտնված, պատերազմի դաշտը ֆուտբոլի դաշտի հետ շփոթած հասարակությանը այդ հարցում համոզելը հեշտ չէ, բայց ՀՀ վարչապետը կարծես թե դա լավ է հասկացել: Ու հենց այդ պատճառով էլ շտապ ԱՄՆ է գործուղում ԱԳ նախարարին: Բայց թե դրանից ինչ արդյունք է ստացվելու դժվար չէ գուշակել: Պատմության ամենասկանդալային ընտրությունների սեմին գտնվող երկրից, որի հետ ի դեպ, վերջին երկուս ու կես տարիների ընթացքում բարձր մակարդակի զրո շփում է տեղի ունեցել, առավելագույնը կարելի է կողմերին զսպվածության, բանակցության սեղանին վերադառնալու և ռազմական գործողությունները դադարեցնելու կոչ անող լղոզված ու բազմիցս կրկնված մի հայտարարություն սպասել: Եվրոպայից նույնպես մեծ ակնկալիք չի կարելի ունենալ: Փաստը վերջին 20 օրերում վերցված քայլերը:
Խուճապ տարածելու կամ անհիմն ենթադրություններ կատարելու նպատակ չունեմ: ՀՀ և ԱՀ պաշտոնական հայտարարություններն իրար կողքի դնելով ու քարտեզին նայելով կարելի է նկատել, որ ամեն օր ի վնաս մեզ տարածքային կորուստներ են լինում: Շփման գիծն ամեն օր նահանջում է ի վնաս մեզ: Դրան գումարեք մարդկային անդառնալի կորուստը: Ոչ մի պատերազմ հավերժական չի լինում: Ի վերջո նստելու ենք բանակցության սեղանին ու այդ պահին նոր սահմանը լինելու է այնտեղ, որտեղ կանգնած ենք եղել հրադադարի հաստատման պահին: Արցախը միջազգային ճանաչված սահմաններ չունի: Աշխարհի ամենահզոր դիվանագիտությունը նույնիսկ չի կարող հրադադարից հետո մեզ վերադարձնել կորցրածը և վերականգնել մինչև սեպտեմբերի 27-ը գոյություն ունեցող սահմաններն ու շփման գծերը:
Հիմա մեզ է մնում որոշումը: Ջայլամի նման աչք փակել դառն իրողությունների վրա ու համակերպվել մեզ մաշողական պատերազմի մեջ ներքաշելու և կիլոմետր առ կիլոմետր առաջ անցնելու թուրք-ադրբեջանական թշնամու մարտավարությանը, թե ինչպես ասված է հայտարարության մեջ դիվանագիտական ճակատում բեկում մտցնելով ու համազգային ներուժը համախմբելով, և իհարկե ռազմավարական գործընկերոջ աջակցությունն ստանալով, քանի դեռ շատ ուշ չէ, հնարավորինս հետ վերադարձնել կորցրածը:
Ռոբերտ Մարգարյան
Ծակքարեցի ՔՊ-ականի մոր ոդիսականը. ինչպե՞ս կոպեկ-կոպեկ հավաքել 230000 դոլարը
«Հայաստան» դաշինքից պատգամավոր Գեղամ Նազարյանն իսկական դեբոշ է սարքել
Հերթական կեղծ ընդդիմադիրը
ՔՊ-ական պատգամավորն ակամա ինքնախոստովանությամբ է հանդես եկել
Սա ևս մեկ անգամ փաստում է, թե ինչ խորը փոսի մեջ ենք ազգովի հայտնվել
ՀՀ «նախագահը» վախեցել է հանդիպում ունենալ լոսանջելեսահայության հետ
Շարժման շուրջ համընդհանուր կոնսենսուսը կենսական անհրաժեշտություն է դարձել
Միասնական թեկնածուի նկատմամբ տրիբունալի խորհրդի որոշումը պետք է վերջնական դառնա.Արշակ Կարապետյան
Ապագա վարչապետի անձի շուրջ խոսակցություները դեռևս ժամանակավրեպ են
Ի՞նչն է կաշկանդում արցախցիներին
Նիկոլ Փաշինյանը մի օր սա է ասում, մի օր՝ նա. ո՞ր դեպքում է նա ստում
Ինչո՞ւ են իշխանությունները փորձում տավուշյան շարժումը կապել Քոչարյանի անվան հետ
Կկրկնվի՞, արյդոք, 2018-ի սցենարը
Պահը հասունանում է. ե՞րբ է ընդդիմությունը պատրաստվում դուրս գալ մարտի
Ոստիկանությունն ուժ գործադրելու լեգիտիմ իրավունք պետք է ունենա
Սասուն Միքայելյանն ու նրա ազգուտակը լուրջ փողեր են բռնում
Որտե՞ղ կլիներ այսօր ՔՊ-ն, եթե 2018-ին մարդիկ մտածեին Փաշինյանի պես
Նիկոլ Փաշինյանի դե՞մ, թե՞ Նիկոլ Փաշինյանի համար. «Կարգին Հայկոն» շարունակում է խաղալ
Իշխանությունները որոշել են հերթական հարվածը հասցնել խոսքի ազատությանը
Ինչո՞ւ է Ռոբերտ Քոչարյանը հենց հիմա հայտնվել Գլխավոր դատախազության թիրախում
Բաց նամակ ԱՄՆ Դեսպան Քրիստինա Քվինին
ՔՊ-ականները Հայաստանն ուզում են նստեցնել ադրբեջանական գազի ասեղին
Նիկոլ Փաշինյանի զուգահեռ իրականությունը. ի՞նչ արժե խոսքը
Վաշինգտոնում թուրքերը բացահայտել են Նիկոլ Փաշինյանի մասին ողջ ճշմարտությունը