Ռազմական գործողությունների այլընտրանքը բանակցություններն են , իսկ բանակցությունների տրամաբանությունը փողզիջումներն են : Հայաստանի երեք նախագահների օրոք էլ բանակցային գործընթացը եղել է երկկողմանի` փողզիջումների տրամաբանությամբ , այսինքն` ինչ-որ բան զիջում է Ադրբեջանը , ինչ-որ բան` Հայաստանը, որի արդյունքում ձևովարվում է. կարճատև, թե երկարատև ժամանակը ցույց կտա խաղաղություն: Ո՞րն է այն սահմանը , որից այն կողմ Հայաստանն ու Արցախը չեն կարող գնալ զիջումների` սա է գլխավոր խնդիրը և առանց էմոցիաների և պոպուլիզմի մենք պարտավոր ենք ձևակերպել այդ սահմանը : 
Ի դեպ, չգնալ փողզիջումների նշանակում է պատերազմ , որը ևս ճանապարհ է... 
Ամեն դեպքում մեկ բան պետք է հստակ հասկանալ` ինչպիսի լուծում էլ որ լինի, խաղաղությունը ժամանակավոր է լինելու և մենք պարտավոր ենք այդ խաղաղության ժամանակահատվածը օգտագործել հզոր և մրցունակ պետություն կառուցելու վրա , որպեսզի մենք կամ մեր հաջորդ սերունդները պատրաստ լինեն հաջորդ պատերազմներին :

Մ.Հարությունյան