Պավել Մանուկյանը հայտարարել էր, որ իր նկատմամբ կիրառվել է այնպիսի զենք, որը չի կիրառվում Հայաստանի սահմաններում, խոսքը սև նետ կամ «Իստիգալ» համակարգի մասին է, այդպիսի զենքի գնդակը, հանդիպելով կոշտ մարմնի, ջարդուփշուր է անում, այն կիրառվում է տեխնիկայի դեմ, կարող է նույնիսկ զրահը ծակել:

Ենթադրվում է, որ նույն զենքն է կիրառվել նաև Արամ Մանուկյանի նկատմամբ:

Ճիշտ է՝ սա դեռ ապացուցված չէ, բայց այսօր ո՞վ է այդ ապացույցին սպասում, ո՞վ է սպասում դատաբժշկական փորձաքննոթյանը, ինչու մենք ծանոթ չե՞նք մեր ոստիկանության բիրտ գործողություններին, ծանոթ չե՞նք նրանք անսահման թշնամական վերաբերմունքին:

Ես, օրինակ, հավատում եմ Պավել Մանուկյանի ասածին:

Նա հայրենիքի համար կռված տղա է և նման զենք սահմանից այն կող թշնամին է կիրառել իր և իր ընկերների դեմ: Ու ահա, թշնամու նույն այդ ջարդուփշուր անող զենքի գնդակից խուսափելով, Պավել Մաուկյանն իր երկրում է թիրախավորվում և այդ գնդակի «համը» զգում, և այսօր ոտքը հեռացնելու վտանգի առաջ է կանգնում: Լավ հիշե՛ք, դա եղել է իր երկրում, թշնամուն վայել զենքով:

Գժվելու բա է չէ՞: Սահմանին մեր զինվորները թող լապատկաներով կռվեն, իսկ ոստիկանությունը նման զենք է կիրառում այն զինվորի նկատմամբ, ով ժամանակին և նաև հիմա իր հայրենիքի համար ամեն տեսակի ծռության պատրաստ է: Սա մեր իշխանության գործելաորճն է:

Հողերը են հանձնում, էլ ինչու նեղություն քաշեն սահմանի, զինվորի համար զենք գնեն:

Վահե Սարգսյանի ՖԲ էջից