Ռուբեն Բաբայան ռեժիսոր, Հովհաննես Չեքիջյան դիրիժոր, Էդուարդ Թոփչյան դիրիժոր, Տիգրան Մանսուրյան կոմպոզիտոր, Պերճ Զեյթունցյան գրող, Երվանդ Մանարյան դերասան ռեժիսոր, Ռոբերտ Էլիբեկյան նկարիչ, Ռուբեն Մաթեւոսյան երգիչ, Սասուն Պասկեւիչյան  երգահան, Լեւոն Մալխասյան ջազ-երաժիշտ, Ալեքսանդր Գրիգորյան ռեժիսոր, Արթուր Գրիգորյան կոմպոզիտոր, Նորայր Մեհրաբյան բալետմայստեր, Սոնա Հովհաննիսյան խմբավար,, Շուշան Պետրոսյան երգչուհի,, Նարեկ Հախնազարյան երաժիշտ, Նունե Եսայան երգչուհի, Ժիրայր Դադասյան ռեժիսոր, Ռոբերտ Մլքեյան  խմբավար, Վահան Բադալյան ռեժիսոր, Արեւ Պետրոսյան  նկարիչ-դիզայներ, Նարեկ Դուրյան դերասան, Սերգեյ Սմբատյան խմբավար, Ռոլանդ Շառոյան գրող, Ալլա Լեւոնյան երգչուհի, Նիկոլայ Ծատուրյան ռեժիսոր, Գեւորգ Հակոբյան  երգիչ, Ռուբեն Հովսեփյան գրող...

Որտե՞ղ եք այս պահին։ Այս նկարը, որ նայում եք, չե՞ք ուզում մի նամակ գրեք ձեզ բավարարող պաշտոնյաին և խնդրեք, որ արյուն չլինի։

ՄտաՈՌական կանայք, դու՞ք մայր եք, ախր ձեր բալեքն էլ են այս օրը ընկնելու, ախր բնության օրենքն է այն, որ որդիները/դուստրերն են պատասխան տալիս ծնողների մեղքերի դիմաց։ Ամոթ է, ամոթ։ Մի լիքը ստամոքսի համար, ոչ միայն ձեր սեռական օրգաններն եք վաճառել, այլ նաև հոգին։ Ախր եթե ստամոքսի պարունակությունը արժեք ունենար, աղիքներով դուրս չէր գա։ Սերը, բարությունը, ազնվությունը, ինքնասիրությունը ամենավեհ զգացմունքներն ու արժեքներն են։ Սև իկրայի համար տղամարդ մտաՈՌականները հետևից, կանայք դիմացից և հետևից բռնաբարվում են, վայ ձեզ, վայ... Խղճամ ձեզ ու ձեր ցեղին, որ ձեր նման ստրուկներա ծնել։ Սա Հայաստանում։

Իսկ արտերկրու՞մ։ Այ ԱրմենՉիկ, որ սեղանիդ թերմացքը հավաքել էիր ու զինվորիս էիր ստորացնում, հիմա որտե՞ղ ես, դու էլ ես սև իկրայով աչքերդ փակե՞լ։ Կամ ընդհանրապես որտե՞ղ են «Հրով լինի, սրով լինի, պիտի գնանք վաղ թե ուշ» երգողները։ Թե հուրն է եկել, թե սուրը, ջրցանն ու անօդաչու սարքն էլ վրեն, բա որտե՞ղ եք։ Թե՞ հեռվից եք աքլոր դառնում ու տունը նստած ուղիղ եթեր կռիվ-կռիվ եք նայում։ Ձեր մի թիքա հողը հլը պահեք, հետո գնացեք Արևմտյան Հայաստան ազատագրեք, հետո էլ ծովից ծովի մասին կսկսեք մտածել։

Կամ էն հեծանիվով գյուղից եկած կարմիր թշերով աղջկա անունը ի՞նչ էր... Հա Ալլա Լևոնյանը։ «Թող բացվի առավոտը »..., հա վայ, ինքը էլ էս երգը չի երգում, ինքը արդեն մտաՈՌականա դարձել, բայց մի րոպե, հաշվի առնելով նրա սեռական պատկանելությունը, պետք է լինի ոչ թե ինքը, այլ նրան։ Խճճվեցի, շատ խառն է մեր նամակ գրողների, օգնություն բաժանողների և հայրենիք երգողների սեռական պատկանելությունը։

Այսպիսով, անուն, ազգանուն, սեռը՝ չորոշված հայ ազգի թերություններ, գնացեք տեր կանգնեք այս ժողովրդին։

Ձեր աչքի առաջ, ցավոք, ձեր ջիգյար բալեքն են պատասխան տալու ձեր մեղսագործությունների համար։

Արփա

Լոս Անջելես