Հայոց բանակում հայ երիտասարդների հետ միասին ծառայում եւ մեր հայրենիքի դարպասները ամուր ու անառիկ են պահում նաև մեր երկրում ապրող ազգային փոքրամասնությունների զավակները: Ծառայում են պատվով, նվիրումով: Նրանց ծնողները հաճախ են իրենց որդիների ծառայավայրից շնորհակալագրեր ստանում:

Շարքային Սերգեյ Ամոյանը զորամասի նվագախմբի տղաներից է, շեփորահար է: Սերգեյը նաև հրաշալի ձայն ունի, կատարում է ազգային եւ հայկական երգեր:

-Հայն ու եզդին դարերով ապրել են կողք կողքի, միասին կիսել ճակատագրի բոլոր դառնությունները: Մենք եղբայրներ ենք, եղբայրներ էլ կմնանք: Հիմա էլ զորամասում շատ հայ ընկերներ ունեմ՝ եղբոր նման հարազատ ու սրտացավ:

Ռոման Ալոյանը Երևանից է: Մայրաքաղաքի պետական տեխնոլոգիական քոլեջն ավարտելուց հետո է զորակոչվել: Մասնագիտությամբ ատամնատեխնիկ է: Ռոմանը շատ է սիրում կարդալ, գերադասում է հայ հեղինակներին` Թումանյան, Իսահակյան:

-Ավագ եղբայրս` Իշխանը, արդեն ծառայել է: Ինձ միշտ խորհուրդ էր տալիս պատվախնդրորեն ծառայել: Արցախյան պատերազմի ընթացքում եզդիները կամավորական ջոկատներ կազմեցին ու կանգնեցին հայ ժողովրդի կողքին: Վերջին` ապրիլյան դեպքերի ժամանակ էլ հայոց սահմանները պաշտպանելիս եզդի զինվոր տղաները հերոսացան` Քյարամը Սլոյանը, Բորիսը…:

Ջոկի հրամանատար Արմեն Ռազգոյանն էլ Բյուրեղավանից է: Մինչ բանակում ծառայելը զբաղվել է սամբո մարզաձևով, միջազգային մրցույթների է մասնակցել` գրավելով մրցանակային տեղեր: Զորամասում էլ փայլել է մարզական ունակություններով, արժանացել «Լավագույն զինվոր-մարզիկ», իսկ մարտական դիրքերում լավ ծառայության համար` «Քաջարի մարտիկ» կրծքանշանների:

-Ես ծնվել-մեծացել եմ Հայաստանում: Այստեղ են ծնվել նաեւ իմ ծնողները, այս հողի համար կռվել, արյուն են թափել իմ ազգակիցները: Հայկական հողը թանկ ու հարազատ է ինձ համար: Ծառայում եմ նվիրումով, աշխատում եմ բարձր պահել իմ ժողովրդի պատիվը:

Ուզում եմ՝ բոլոր զինվորները, անկախ ազգությունից, դավանանքից, մեր լեզվով ասած` «սալդատ սլամաթի կոլխկի խեր խաչի բգիժի մալախա»՝ անփորձանք ծառայեն, ողջ-առողջ հասնեն տուն:

Ալիս ԱԼԱՎԵՐԴՅԱՆ

Լուս.՝ հեղինակի