Արթուր Ղազինյանը իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է.

 Ես իրոք զարմանում եմ, որ Հայաստանում դեռ մարդիկ են մնացել, որ հույսեր են փայփայում ու հավատում են, որ Հայաստանի Օլիմպիական կոմիտեն կարող էր, կամ էլ կցանկանար հետամուտ լինել Միհրանից գողացված ոսկե մեդալի վերադարձին։

Դուք մինչև հիմա չհասկացաք, որ Հայաստանի քաղաքական ու տնտեսական էլիտայում գերիշխում է օտարին չնեղացնելու դիրքորոշումը։ Եթե ինչ որ մի տեղ բախվել են Հայաստանի քաղաքացու և օտար պետության կամ դրա հարուստ և ուժեղ ներկայացուցիչների շահերը, որի արդյունքում ստորացվել է ՀՀ Քաղաքացու արժանապատվությունն ու ինքնասիրությունը, ապա Հայաստանի իշխանությունները որդեգրում են օտարին չնեղացնելու դիրքորոշում։ Ընդ որում, այստեղ օտարի ազգությունն ու պետության բնույթը նշանակություն չունի, Ռուսաստան, ԱՄՆ, Չինաստան։ Ինչքան Հայաստանը պաշտպանեց Հրաչյա Հարությունյանին կամ Ավետիսյանների ընտանիքը կոտորելու հետևանքով վրդոհված ՀՀ քաղաքացիներին, այնքան էլ կպաշտպանի Միհրան Հարությունյանին՝ ճչացող և համընհանուր ճանաչված անարդարության վերացման հարցում։

Եթե Հայաստանի Քաղաքացու իրավունքների պաշտպանության գինը Մամիաշվիլիի կամ դրա նման մաֆիոզների հետ հարաբերություններ փչացնելն է, ապա 100 հատ Միհրան լինի, նրանց համար այդ հարաբերություններն ավելի թանկ են և կարևոր։ Սա է նեո-սովետական վարչակարգի և դրա հետևանքով ձևավորված էլիտայի տրամաբանությունը, որտեղ քաղաքացին ու պետությունը ստորադասվում են հարուստ և ուժեղ մարդկանց ու մաֆիոզ խմբերի հետ լավ հարաբերություններ պահելու խնդրին։