Շատերը, այդ թվում նաև ես, շատ հիասթափված եմ։ Լևոն Արոնյանը, Արթուր Աբրահամը էլի մեր ազգի հպարտությունն ու հարստությունն են, բայց շատ ափսոս, որ ժողովրդի կյանքով չեն ապրում, հասարակության մեջ տիրող տրամադրություններից տեղյակ չեն և կանգնում են նույն այդ ժողովրդի խնդիրների գլխավոր մեղավորի կողքին։
Այստեղ նաև մեկ այլ բան կա։ Որոշ «բեսամթ հայրենասեր ու թասիբատեր» ՀՀԿ-ի հետևորդներ իրենց բարոյախրատական դասեր տալու իրավունք են վերապահում, թե բա «քննադատելուց առաջ այդ մարդկանց չափ անեիք Հայաստանի համար»։ Նախ, կարծիք հայտնելու իրավունքը վերապահված է մեզ Սահմանադրությամբ ու ՀՀԿ-ի էժան գրչակները չպետք է որոշեն ով ինչի մասին խոսի։ Եվ հետո, այդ մարդիկ ինչ արել են՝ առաջինն իրենց համար են արել, իրենց հաջողության, մենք էլ՝ ինչպես հպարտանում ենք իրենց հաջողություններով, այնպես էլ կարող ենք ցավ ապրել նրանց սխալների համար և մատնացույց անել դրանք, քանի դեռ նրանք հրապարակային են գործում ու տեսահոլովակով էլ կոչ անում մեզ քվեարկել մեր երկրի գլխին չարիք դարձած կուսակցության օգտին։

Հրանտ Ենոքյան